به نا م خداوند نور و آگاهی
کنجکاوی از جمله واژه هایی است که دو روی مثبت و منفی دارد. کنجکاوی در کار دیگران معمولن مورد پسند نیست؛ اما کنجکاو بودن برای کسب تجربه های جدید و یادگیری جزو ویژگی های افراد موفق می باشد. اما من در این مقاله قصد دارم شما را با مفهوم جدیدی از کنجکاوی آشنا کنم که احتمالن کمتر یا به ندرت در مورد آن شنیده اید.
کنجکاوی واقعی
کنجکاوی آگاهانه ای که تمایلی برای شنیدن حواشی، قضاوت ها یا چیزهایی که کمکی به یافتن راه حل نمی کند، وجود ندارد بلکه اشتیاق لازم و حوصله برای شنیدن آنچه ضروری است را از زبان خودِ مخاطب وجود دارد.
ذهنِ بشر به علت دریافت ورودی های متعدد در طول سالها، می آموزد که برای حفظ وی از خطرات احتمالی، همواره در حالت آماده باش و دفاع از موجودیت او قرار داشته باشد . بدین ترتیب در مواجهه با مسائل، آماده ارائه پیشفرض های فراوانی ترجیحا از نوع منفی آن است،بنابراین قبل از اینکه با واقعیت مسائل روبرو شود، با مرور پیش فرض های الگوشده، آماده واکنش به موضوع می شود. حتما می پرسید ارتباطش با کنجکاوی واقعی چیست؟
بگذارید با مثالی موضوع رو ملموس تر بیان کنم.
تصور کنیدکار مهمی پیش آمده که نیاز دارید با همسرتان تماس بگیرید ولی طی تماس های مداوم همچنان کسی پشت خط پاسخگوی شما نیست .در نهایت می بینید تلفن همراه همسرتان خاموش شده است.
واکنش شما در چنین شرایطی چیست؟ افکارتان شما را به چه سمتی هدایت می کنند؟ چه پیش فرض هایی در ذهنتان نقش می بندد؟ چه هیجاناتی را تجربه می کنید؟ اگر فردی باشید که با هر چالشی روی مساله متمرکز می شوید احتمالا با چشمانی نگران و ذهنی پر از سوال تا بازگشت همسرتان منتظر می مانید تا در جلسه بازجویی که ترتیب می دهید به کارهایی نکرده اش هم اعتراف کند.
اینجا پایان ماجرا نیست . اجازه دهید واکنش یک فرد راه حل محور را نیز بررسی کنیم. لازم به ذکر است که ذهن پیش فرض های خود را دارد، منتها چیزی که کنش و واکنش افراد را متمایز می کند، نحوه تفکر و مواجهه با این پیش فرض هاست. یعنی در کنار افکار منفی و نگران کننده، افکار مثبت هم اجازه بروز دارند و ذهنیت فرد را متعادل تر می کنند. به عنوان یک فرد راه حل محور، سعی می کنید روی خودتان و آرامشتان متمرکز شوید و جهت دادن ذهن به سمت اتفاقات روزمره ا ی که ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد. می گذارید افکار منفی ذهنتان ته نشین شود، پیش فرض های منفی کنار رود و بخش شادی و شکرگزاری مغرتان فعال شود تا مشتاقانه منتظر ملاقات همسرتان باشید که به سلامت بازگشته است. پس از مدتی سکوت و مجال برای حاکم شدن آرامش ممکن است بپرسید کار مهمی پیش امده بود چند باز تماس گرفتن اما تلفن همراهت پاسخگو نبود، نگرانت شدم. اگر مایلی خوشحال میشوم بشنوم.
این یک مثال ساده بود و حتما در زندگی روزمره بارها با موقعیت های مشابه مواجه شده ایم که نیاز به مدیریت شرایط داریم. معتقدم با قرار گرفتن در موضع بدون آگاهی و شنیدن افراد همانطور که هستند صمیمیت، اعتماد و صداقت بشتری را تجربه خواهیم کرد. افراد به خاطر قضاوتی که خود را مستحق آن نمی دانند در برابر واکنش های نسنجیده دیگری جبهه می گیرند تا به نوعی ثابت کنند در موضع ضعف نیستند. بنابراین همگامی که آزادانه فضایی را در اختیار آنان قرار می دهیم تا بدون نگرانی و ترس از قضاوت، صادقانه خودافشایی داشته باشند، آگاهانه به بهبود کیفیت زندگی و البته روابط بهتر کمک می کنیم.
با سپاس
نویسنده: سمیه بابائی نیا
انگاری عادت کردیم که یه سری رفتارهای پیشفرض داشته باشیم. با تمرین کردن مواردی که گفتی به نظر میشه درستش کرد. که رفتار آگاهانه آرامش بیشتری هم به همراه داره برای هر دو نفر.
سپاس فریباجان بابت به اشتراگ گذاشتن نظر ارزشمندتون. قطعن تبدیل رفتارهای ناآگاهانه به انتخاب های آگاهانه شرایط رو به نفع ما تغییر خواهد داد.
با خوندن این مطلب سریع ذهنم رفت به زمان هایی که با همسرم تماس میگرفتم و جواب نمیداد. اون اوایل همیشه بدترین سناریوها به ذهنم راه پیدا میکرد
بعد کم کم برای فرار از این وضعیت دیگه با همسرم تماس نگرفتم
و اگه به هر دلیلی کار واجبی پیش میومد که مجبور به تماس میشدم و جواب نمیداد سناریوهای دیگه ای داشتم.
اما واقعن این که اجازه بدهیم افکار منفی ته نشین بشن و بعد ته و توی کنجکاوی خودمون رو در بیاریم خیلی خوب و کارسازه
لیلاجان سپاسگزارم که تجربه ات رو به اشتراک گذاشتی.
اگر این مورد لحاظ بشه، به مرور زمان به قدرت و آرامش درونی میرسیم.